Icyjuicy backpacker: หนาวนี้ที่เลห์ลาดั๊กห์ Road trip to Leh ชมดอกไม้บานและเที่ยว Diskit Monastery ก่อนกลับ

เช้านี้ตื่นขึ้นมาด้วยความหวังว่าจะรีบไปเก็บภาพดอกไม้บานแรกแย้มในฤดูใบไม้ผลิ และแล้วหมู่บ้าน Handur ใกล้ชายแดนปากีสถานไม่ทำให้ผิดหวังเลย เพราะดอกแอปริคอทบานทั้งต้น บางส่วนก็ร่วงหล่นลงพื้น และไม่ได้มีแค่ต้นสองต้นนะ พอเดินเข้าไปในหมู่บ้าน ชาวบ้านที่นี้ปลูกกันเป็นป่าเลยจ้า เอาไว้เรียกแขกได้อย่างดีเลย

ตายแล้วนึกว่าหลงทางอยู่ในหมู่บ้านชนบทญี่ปุ่น

การออกมาดื่มด่ำดอกไม้บานยามเช้าเป็นอะไรที่ฟินเว่อร์

ดอกApricot บานชูช่อทั้งหมู่บ้าน

บ้านชาวบ้านก่ออิฐแบบเรียบง่าย

แค่เดินชมรอบหมู่บ้านก็มีความสุขแล้วค่า

นี่ก็บ้านน้อยหลังนึงในเขต Nubra Valley

ชาวบ้านที่นี่ออกมาเดินต้อนวัว

หลังจากจัดการอาหารเช้าเสร็จเราก็ได้เวลากลับ พร้อมกับล่ำลาเจ้าของบ้าน คำกล่าว “จูเล่ห์” (Juleh) ยังใช้ได้เสมอ ไม่ว่าจะเป็นคำกล่าวทักทายจนกระทั่งการจากลา เราไม่ลืมที่จะถ่ายภาพคุณป้าเจ้าของที่พักและลูกหลานของแกที่ให้การต้อนรับพวกเราเป็นอย่างดี ก่อนที่ล้อจะหมุนจากหุบเขานูบร้ากลับไปสู่เมืองเลห์อีกครั้ง

ถ่ายกับลูกหลานคุณป้าจ้า

นี่แหละเจ้าของที่พักคุณป้าผู้ใจดี

จุดแวะพักระหว่างทางวันนี้คือ Diskit Monastery หรือวัดแห่งเมือง Diskit ตั้งอยู่บนเนินเขาแลเห็นองค์พระศรีอริยะเมตไตรยมาแต่ไกล ด้วยความสูงขององค์พระถึง 32 เมตร ประดิษฐานอยู่บนเนินเขา องค์พระทาสีสันงดงาม คาดว่าสร้างขึ้นมาใหม่ไม่นาน แลเห็นวัด Diskit ตั้งอยู่บนเนินเขาที่อยู่ใกล้กัน ซึ่งต้องเดินทางต่อด้วยรถเท่านั้น

ยามรถขึ้นเนินจะเห็นหมู่บ้าน Diskit อยู่เบื้องล่าง

พระศรีอริยะเมตไตรย

ฝูงวิหคบินร่อนถลาลมเป็นฝูงเลย

Diskit Monastery อยู่ถัดไปอีกเนินหนึ่ง

Diskit Monastery เป็นวัดที่เก่าแก่และใหญ่ที่สุดในเขต Nubra Valley เป็นวัดพุทธมหายานแบบทิเบตนิกายหมวกเหลือง ภายในมีห้องสดุดีเกียรติคุณท่านปันเชนลามะ มีพระศากยมุณี วัดสร้างขึ้นมาแบบเรียบง่ายและจิตรกรรมฝาผนังที่นี่เป็นของเดิมทั้งหมดจึงมีการหลุดร่อนไปบางส่วน

กงล้อหมุนของที่นี่ใหญ่มากจ้า ต้องออกแรงเยอะเลย

ตู้รับบริจาคของวัด Diskit

กล่าวสดุดีท่านปันเชนลามะ

มีพระสงฆ์จำวัดด้วย

จิตรกรรมฝาผนัง

เห็นพระท่านที่นี่ตอนแรกนึกว่าบอยแบนด์

ดูดีมีสไตล์ครัช

แวะชมภาพวาดกัน

ก่อนที่คณะเราจะผ่านไปยังจุดสูงสุดหรือ Khardungla Pass อีกครั้ง หลายคนเริ่มหิวเลยตกลงแวะพักกันที่จุด Check Point North Pulluก่อนซึ่งที่นั่นมีร้านอาหารเล็กๆไว้บริการนักท่องเที่ยวด้วย แต่โชคร้ายที่วันนี้ไม่มีข้าว เลยสั่งข้าวผัดไม่ได้ ทุกคนเลยต้องมาสั่ง Veg Thukpa เป็นก๋วยเตี๋ยวน้ำแบบทิเบตใส่ผักล้วนๆ รสชาติจืดสนิทแต่ยังดีที่ร้อนพอซดน้ำซุปแก้กระหายได้ ทุกคนสั่งมากินคู่กับชานมร้อนเข้ากันดี บรรยากาศการทานอาหารเที่ยงท่ามกลางดงหิมะนี่ช่างได้บรรยากาศแห่งแคว้นลาดักห์จริงๆ

แวะถ่ายรูปที่จุด Check Point ค่า

จุดแวะพักนี้มีร้านค้าและร้านอาหารด้วย

ก๋วยเตี๋ยวผักแบบทิเบตช่วยให้รอดตายที่นี่

เขตทหารห้ามเข้าครัช

จะมองไปทางไหนก็ขาวโพลนไปหมด

กินอิ่มแล้วออกเดินทางกันต่อ ใช่ว่าการเดินทางท่องเที่ยวเลห์ครั้งนี้จะราบรื่นเสมอไป ต้องเจออุปสรรคในการเดินทางบ้างชีวิตจะได้มีรสชาติ ขากลับเราได้เจอกับคาราวานรถติดยาวเป็นกิโลเมตรร่วมชั่วโมง สาเหตุเกิดจากรถบรรทุกคันหน้าเร่งขึ้นเนินไม่ไหวลื่นและไถลลงมาจากถนนที่ลาดชันและแฉะไปด้วยหิมะ พวกเราก็ไม่ได้รอช้ารีบออกไปจากรถ ไม่ได้ไปช่วยเหลือหรอกนะ แต่ออกไปถ่ายรูปกันจ้า

รถติดจนคนบนรถเริ่มลงออกมายืดเส้นนอกรถ

เห็นขบวนรถที่เทือกเขาด้านโน้นมั้ย เริ่มติดตั้งแต่ตรงนั้นแหละ

พี่ไม่ได้มาช่วยนะ แต่พี่ลงมาเล่นเลยแหละ

พวกเราได้แวะจอดพักที่ Khardungla เพื่อทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อยก่อนจะเดินทางเข้าเมืองเลห์ รอบนี้คนน้อยกว่าครั้งที่แล้วเพราะเราผ่านที่นี่ค่อนไปทางบ่ายแก่ๆแล้ว กว่าจะกลับไปเข้าเมืองก็คงจะมืดพอดี พวกเราได้รวมกันให้ทิปคนขับรถกันตามสมควร

ผ่านจุดแวะพักรถที่เดิมอีกครั้ง

คราวนี้ไม่มีคนมาแย่งมุมถ่ายรูปเลย

พักได้ไม่นานต้องรีบแจ้นขึ้นรถ หายใจไม่ออกอีกแล้วจ้ะ

กลับมาถึงเมืองเลห์ลองหาที่พักใหม่แต่มันไม่ค่อย OK เพราะบอกราคากลับกลอกไปมา เลยต้องกลับมาพักที่เดิมราคาแน่นอนกว่า พักที่นี่อีกสองคืน ตอนเย็นเราเดินออกไปซื้อทัวร์ไปกลับสำหรับวันพรุ่งนี้ที่จะไปเที่ยวทะเลสาบปางกอง (Pangong Lake) กัน ซื้อได้ในราคาเหมาจ่ายคันละ 9200 รูปี Agency ก็อยู่ตรงหน้าที่พักเรานั่นแหละ แล้วเราก็กลับมาฝากท้องที่ร้าน Lamayuru เหมือนเดิม เย็นนี้กินแหลกเลยจ้า เหน็ดเหนื่อยจากการนั่งรถมาทั้งวัน