แม่: นี่แม่อยากไปเที่ยวเองแบบตามใจฉันอีกครั้งนึง แบบตอนที่ไปฮ่องกง
แม่จะทำแบบนั้นได้อีกมั้ย?
ฉัน : ได้สิ แม่ไม่ได้มีปัญหาเรื่องการเดินนี่ แล้วที่ไหนล่ะที่แม่อยากไป
บางประเทศมันต้องเดินเยอะจริงๆนา แม่จะไหวเหรอ ไต้หวันกับญี่ปุ่นเดินเยอะมากนะ
แม่: ก็เอาประเทศที่ไม่ต้องเดินเยอะนักสิ เอาที่มันไปสบายๆ ง่ายๆ
ถ้าเหนื่อยก็เรียกรถแท็กซี่ได้ ไม่แพงเกินไป อะไรแบบนี้
ฉัน : งั้นไปเที่ยวหลวงพระบางกันมั้ย ไม่ได้ไปนานแล้ว คิดถึงบ้านเมืองที่นั่น
ไม่รู้ว่ามันเปลี่ยนไปเยอะมั้ย
แม่ : ฝากแกดูตั๋วก็แล้วกัน
ไม่เอาหน้าฝนนะ เอาแบบไปแล้วอากาศเย็นๆ สบายๆ ราคาไม่แพงเกินไป
ขุ่นแม่แบกเป้ของจริง เห็นเป้ในมือนางนั่นไหม
จบบทสนทนานี้
หน้าที่ลูกอย่างเราก็ต้องคอยส่องตั๋วลดราคาที่จะเดินทางในหน้าหนาวเรื่อยๆ
ถ้ามีโอกาส หลวงพระบางเป็นเมืองแรกในต่างประเทศที่เราได้ออกเดินทางท่องเที่ยวแบบแบกเป้ตั้งแต่ปี
2548 ส่วนนายแม่ได้ไปเที่ยวครั้งแรกตั้งแต่ปี 2543 แล้วก็ไม่ได้ไปเยือนอีกเลย
สิ่งแรกที่ต้องลงมือทำในทริปนี้คือ
ต้องวางแผนก่อนว่าจะไปกี่วัน ไปเที่ยวแบบสบายๆ จะต้องแพลนไว้หลวมๆ เลยคุยกันว่า
ถ้าไปสี่วันคงจะดี ไม่ต้องรีบร้อนอะไรมากนัก พอได้จำนวนวันแล้วก็เริ่มหาตั๋ว
เริ่มเคาะหาในแต่ละสุดสัปดาห์ว่าไปช่วงนั้นถูกกว่ากัน
มีสายการบินให้บริการบินตรงกรุงเทพฯ- หลวงพระบางแค่ 3 สายการบิน
และแล้วเราก็มาจบลงที่โปรเล็กๆ บินใกล้ๆกับบางกอกแอร์ ในราคาไปกลับ คนละ 6300 บาท กับทริปสั้นๆ 4วัน 3 คืน ในช่วงหน้าหนาว
Boutique Lougne ของบางกอกแอร์เวยส์กว้างขวาง นั่งสบายเต็มไปด้วยภาพสถานที่ท่องเที่ยวประดับให้น่านั่ง
มุมหนังสือมีให้บริการหยิบมาอ่าน
มุมบริการอินเตอร์เน็ต แต่สมัยนี้หมดยุคแล้ว
ข้าวต้มมัดขึ้นชื่อประจำเล้าจน์
ทริปหลวงพระบางครั้งนี้เลยออกแบบทริปเป็นแบบสั้นๆ
ชิลๆ ไม่อัดแน่น เหนื่อยก็หยุดพักนั่งชิล กินของอร่อยตามรายทางที่เราไปเยือน
ตั้งโจทย์ง่ายๆ ไม่ต้องทำเวลา ใครพาแม่มาด้วยเราอนุญาตให้ลอกทริปไปได้เลย
ขอบอกอีกนิดไปลาวไม่ต้องใช้วีซ่า เราอยู่ได้ถึง30วัน
ถ้าหนังสือเดินทางเหลือไม่ต่ำกว่า 6 เดือนก็เที่ยวได้สบายๆ จ้า
เราบินไปกับเครื่องลำเล็กกะทัดรัด
พาสปอร์ตต้องมีอายุเหลือไม่น้อยกว่า6เดือนนะจ๊ะ
อาหารว่างที่ Boutique Lougne เล่นเอาอิ่มเหมือนกันจ้ะ
ตัวอย่างใบเข้าเมืองของประเทศลาว
กรอกใบเข้าเมืองแบบง่ายๆ มีทั้งภาษาลาวและภาษาอังกฤษ
สนามบินสุวรรณภูมิยามบ่ายอากาศร้อนอบอ้าวยิ่งนัก
บินไปกับบางกอกไม่มีงวงเทียบให้นะจ๊ะ คลาสสิคมาก
อาหารให้บริการบนเครื่องมาแบบไม่มีกั๊ก
เครื่องลำเล็กแบบแถวละ 6 ที่นั่ง คนไม่แน่น
เราใช้เวลาบินแค่ชั่วโมงครึ่งก็ถึงสนามบินหลวงพระบางแล้วจ้า นั่งกันยังไม่ทันเมื่อย เราติดต่อใช้บริการรถของโฮมสเตย์ให้มารับเพื่อความสะดวกสบายของขุ่นแม่ เดี๋ยวตอนหน้าจะเล่าให้ฟังว่าที่ที่เราไปพักเค้าเซอร์ไพรส์พวกเราสองคนอย่างไร