แดดร่มๆ ได้เวลาเดินเล่นบนกำแพงเมืองอินทรามูรอส (Intramuros) กันแล้ว กำแพงเมืองที่นี่สามารถเดินขึ้นไปชมได้เรื่อยๆ จนกว่าจะสุดทาง โดยบางตอนอาจต้องเดินลงมาบ้างเพราะไม่ต่อเนื่อง ถ้าใครไม่อยากเดินจะเหมารถม้าหรือรถสามล้อถีบที่ให้บริการก็ได้ แต่ต้องต่อรองราคาดีดี ราคาเริ่มต้นครึ่งชั่วโมง 750 เปโซ ไม่รวมค่าทิปคนขับรถ ถ้าใครมาเที่ยวมะนิลาแล้วไม่ได้นั่งรถม้าหรือเดินบนกำแพงเมืองอินทรามูรอสถือว่ายังมาไม่ถึงมะนิลานะ
ซากเมืองเก่าที่โดนไฟไหม้จนเหลือแต่โครงสร้าง
มาเดินเล่นตอนบ่ายๆเย็นๆ คนจะไม่ค่อยมี
บ้านเรือนเก่าที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้
ภาพนี้ถ่ายจากบนกำแพงเมืองที่เราเดินขึ้นไป
ทางเดินบนกำแพงเมืองกว้างจนเดินได้สบายๆ เลย
รถม้านำเที่ยวเป็นรอบๆ ให้ต่อรองราคาก่อนขึ้นให้ดี
ป้อมสังเกตการณ์บนกำแพงเมือง
จุดนี้น่าจะเป็นส่วนที่กว้างที่สุดของกำแพงเมือง
สนามกอล์ฟเขียวๆ ข้างกำแพงเมืองอินทรามูรอส
จะมีใครรู้บ้างว่านี่คือป้อมยามบนกำแพงเมือง
ทางเดินบนกำแพงที่นำไปสู่ป้อมปราการอื่นๆ
เด็กและเยาวชนที่นี่รักการเต้นเป็นชีวิตจิตใจ อาศัยสถานที่บนกำแพงเมืองเสียเลย
หลายคนก็ได้มาอาศัยพักผ่อนหย่อนใจกันที่นี่
ปืนใหญ่ซึ่งแต่ก่อนยิงได้จริง บนกำแพงเมืองอินทรามูรอส
น้องๆมหาวิทยาลัยที่นี่แต่งตัวตามสบาย
สาวน้อยในชุดพื้นเมืองยืนโพสท่าบนกำแพงเมือง
เราก็เพิ่งรู้นะว่าบนนี้เอาจักรยานขึ้นมาขี่ได้ด้วย
อาคารโดยรอบกำแพงเมืองยังถูกอนุรักษ์ไว้
บ้านเรือนในเขตเมืองเก่าIntramurosกลมกลืนไปกับกำแพงเมือง
หลายจุดก็ถูกทิ้งร้างจนใกล้จะพังทลายลงมา ยามเย็นจะมีผู้คนมาพักผ่อนทำกิจกรรมบนกำแพงเมืองกันก็เยอะ
บางช่วงก็กว้างมากๆ เราเดินมาจนสุดทางจรดแม่น้ำปาสิก (Pasig River) เสียดายที่ครั้งนี้เราไป Fort Santiago ที่เป็นป้อมปราการโบราณ เสียค่าเข้าเพิ่มเติม 70
เปโซ ไม่ทัน เพราะว่ามันจะปิดแล้ว
สุดทางของกำแพงแล้วถึงเวลาต้องลงเดินถนนด้านล่าง
บางจุดของป้อมปราการก็เคยเป็นที่คุมขังในสมัยก่อน
มาถึงแล้วอาคารที่เก่าแก่ใกล้พังที่เคยเป็น Custom มาก่อน
ตึกที่ปัจจุบันเหลือแต่โครงสร้างภายนอกอาคาร
อาคารศุลกากรเก่าที่ใครๆก็มักจะมาถ่ายรูปที่นี่
ความเจริญของเขตเมืองใหม่ตรงข้ามกับเมืองเก่า
เมืองใหม่และเมืองเก่าถูกคั่นด้วยแม่น้ำ Pasig
งานศิลปะสวยๆสะท้อนการเมืองและสังคมริมกำแพง
รถเจ้าถิ่นประจำเขตเมืองเก่า เอกลักษณ์ของฟิลิปปินส์
ตอนเย็นเราเลยนัดเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่ง เราเรียก Grab Taxi จากหน้าโบสถ์มะนิลา ไปหานางที่ห้าง SM Megamall ที่ไกลออกไปราว
20กิโลเมตร ในย่าน Mandaluyong ตลอดทางรถค่อนข้างติดแต่
Application คิดราคามาแค่ 270 เปโซ
Manila Cathedral ยามเย็นก่อนที่จะปิดทำการคนแน่นเชียว
ห้าง SM Mall เป็นห้างที่มีสาขามากมายกระจายทั่วประเทศฟิลิปปินส์
ของกินในห้างมีทั้งถูกและแพง
ฉันได้เตรียมผ้าขาวม้าที่ผลิตมาเป็นผ้าพันคอให้นางเป็นของขวัญจากเมืองไทย
นางจึงพาไปเลี้ยงไก่ Bon
Chon ขอบคุณมิตรภาพที่ยาวนานมากว่า
7 ปีนะ ก่อนกลับนางยังบอกว่า อย่ากลับดึกนะเพราะที่พักของคุณไกลจากที่นี่มาก
ขากลับเรานั่งรถไฟฟ้ากลับไปลงสถานี EDSA ค่าโดยสารแค่
35เปโซเอง
เพื่อนฉัน Jasmine O Solano ชอบเสพงานศิลปะเป็นที่สุด
รวม Gallery ของศิลปินชาวฟิลิปปินส์
มีความสุขทุกครั้งที่ได้มาชมงานศิลปะ โดยเฉพาะที่จัดในห้าง
ภาพนี้เป็นวิวสูงของกรุงมะนิลาย่าน Makati
ไก่ Bon Chon เป็นของขึ้นชื่อที่อินเทรนด์ที่นี่และทานกับข้าวสวยค่ะ นางกล่าว
พรุ่งนี้วันอาทิตย์
เราจะตื่นสายๆ
พาดูวิถีคนเมืองมะนิลาที่เข้าโบสถ์กันอย่างเคร่งครัดและพาชิมหมูกรอบแสนอร่อยขึ้นชื่อร้านดังจ้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น