Icyjuicy backpacker: แบกเป้เที่ยวปักกิ่งหน้าหนาว แบบคูลๆ ขึ้นเขาชมวิวมหานครปักกิ่งและชมอาทิตย์อัสดงและชมจันทร์ขึ้น ณ อุทยานเป่ยไห่ Sunset & Moon rising at Beihai Park

จุดหมายของเราเย็นนี้คือการได้ขึ้นไปชมวิวพระราชวังต้องห้ามและเมืองปักกิ่งชั้นในบนยอดเขาภายในสวนจิงชาน (Jingshan Park) เรารีบเดินไปซื้อตั๋วเข้าชมราคา 2หยวน ซึ่งที่นี่เปิดให้เข้าชมทุกวัน ตั้งแต่ 8.00-19.00 น. สวนจิงชานมีขนาดใหญ่มาก ภูเขาทั้งห้าลูกสร้างขึ้นตามศาสตร์ฮวงจุ้ยไม่ได้เป็นภูเขาตามธรรมชาติหากแต่มาจากการขุดลอกคูคลองทั้งสี่ด้านของพระราชวังต้องห้าม ตัวเนินเขาสูงราวๆ 47 เมตร ซึ่งภูเขานี้จะอยู่ทางทิศเหนือของวังตามตำราฮวงจุ้ยเลย และภูเขาลูกนี้ยังทำหน้าที่บังลมที่พัดพาความหนาวมาจากทางทิศเหนือด้วย

ทางเข้าสวนจิงชาน จุดมุ่งหมายของเราคือบนยอดเขานั่น

เอ้าเข้าแถวรอจ่ายตังค์ค่าเข้าชมอีกแล้วจ้า

ค่าเข้าชมสวนจิงชานแค่สองหยวนเอง

ประวัติความเป็นมาของสวนจิงชานครับ

เราออกแรงเดินขึ้นไปบนยอดเพื่อชมวิวพระราชวังต้องห้ามจากด้านบน ทางเดินขึ้นตอนเย็นๆ ค่อนข้างเปลี่ยวไม่มีคน พอถึงชั้นบนสุดจุดชมวิวเลยรู้เลยว่าลมพัดแรงมากหนาวจนหูชาเลย แลกกับภาพที่เห็นเบื้องหน้าแล้วคุ้มค่าหายเหนื่อย ท้องฟ้าเมืองปักกิ่งแจ่มใสแต่ถ้ามลพิษน้อยกว่านี้ก็คงจะดีภาพที่ได้ก็จะไม่มีสีมอซอแบบที่

ทางขึ้นเขาไม่มีคนเดินขึ้นตามเรามาเลย

จุดชมวิวฝั่งเมืองปักกิ่งเห็นตึกสูงๆแต่ไกล

แป้นหมุดบอกทิศเหนือบนยอดเขา

เห็นมั้ยเจดีย์ไป่ถายอดสีขาว อีกสวนหนึ่งที่เราจะต้องไปต่อ

จุดชมวิวพระราชวังต้องห้ามจากมุมสูง

เราเจอหมุดเมืองปักกิ่งอีกแล้ว

ยิ่งสูงก็ยิ่งหนาวคำกล่าวที่ว่านี้เป็นจริง ลมพัดตึงมาก

ศาลาเล็กๆ บนยอดเขา

ยืนทนลมหนาวได้ไม่นานก็ต้องลงมาเพราะเป้าหมายต่อไปของเราคือเจดีย์ไป่ถา ณ อุทยานเป่ยไห่ สวนที่ตั้งอยู่ติดกับสวนจิงชานเดินขึ้นไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ เราเดินตัดสวนที่ร่มรื่นแต่ไม่มีคนเดินเลยรีบจ้ำเพื่อเอาตัวเองออกมานอกสวนและข้ามถนนเล็กๆสู่อุทยานเป่ยไห่

เดินหนีหนาวลงมาข้างล่างดีกว่า

โคมแดงจีนแขวนต้นไม้มีให้เห็นทั่วไปในสวนแห่งนี้

เดินตามทางไปเรื่อยๆก็จะเจอทางออกไปอุทยานเป่ยไห่

นี่ไงถึงทางออกแล้วอยู่ด้านทิศตะวันตกของสวน

โคมแดงสัญลักษณ์ของจีนเลย

ข้ามถนนแล้วเดินอีกนิดก็จะถึงอุทยานเป่ยไห่แล้ว

ข้ามถนนแล้วเราจะเจอกับถนนคนเดินและตลาดเล็กๆที่วายแล้ว บนถนนสายนี้มีของกินขายอยู่สามอย่างคือ เกาลัดคั่วสด โยเกิร์ตสดพร้อมดื่มขวดละ 5หยวน และ ผลไม้เคลือบน้ำเชื่อมเสียบไม้ หรือถังหูลู่ (Tanghulu) ไม้ละ10หยวน เจ้าผลไม้นี่ก็มีทั้งพุทราจีนและบ๊วยสด มันหวานและสดมากแต่กัดเข้าไปทีเย็นเยือกเลย เพราะน้ำเชื่อมกลายสภาพเป็นน้ำแข็งไปแล้วและโยเกิร์ตจีนที่บรรจุในขวดเซรามิคสดและอร่อยมากๆ เมื่อกินแล้วต้องคืนขวดร้านค้าให้เขาเอาไปบรรจุใหม่นะ เหมือนกับดื่มน้ำอัดลมจากขวดแก้วนั่นแหละ

ขวดโยเกิร์ตของคนที่กินแล้ววางเกลื่อนเลย

อยากกินก็ต้องสั่งผ่านกระจกร้านค้านี่

โยเกิร์ตที่นี่ขายขวดละ 5หยวน จัดไป

ซอยนี้มีแต่รถดีๆ ราคาแพงมาอาศัยจอดกัน

มาจีนแล้วต้องกินให้ได้นะผลไม้เคลือบคาราเมล

อยากกินก็ต้องสั่งในร้านอีกเช่นกัน

อยากกินเกาลัดคั่วสดก็ต้องสั่งเช่นกัน

สุดท้ายมาเสร็จที่โยเกิร์ตครับ กินแล้วจะมีเลือดฝาด

ถนนสายนี้ห้ามรถเข้าตั้งแต่ 8.00-16.00 น. เลยเป็นถนนคนเดินตอนกลางวัน

อุทยานเป่ยไห่ (Beihai Park) ในช่วงหน้าหนาวเสียค่าเข้าชมแค่ 5หยวน เท่านั้นเอง คนมาชมไม่มากเพราะที่นี่ลมหนาวพัดแรงมากตัวแทบปลิว แถมน้ำในทะเลสาบส่วนใหญ่ก็จะเป็นแผ่น้ำแข็งอีกมีส่วนน้อยที่จะไหลกระเพื่อม ถึงกับมีป้ายเตือนเป็นระยะว่าอย่าเดินบนน้ำแข็งนะ แน่ล่ะเกิดเดินทะลุตกลงไปใครจะกล้าลงไปช่วย

ตั๋วเข้าชมสวนราคา5หยวนเอง

ลมแรงมั้งคนเลยเดินน้อย

หน้าหนาวต้นไม้ในสวนจะผลัดใบจนเกลี้ยงต้น

บริเวณริมทะเลสาบเป็นจุดที่มีลมแรงมาก

ธงมังกรตั้งตรงได้ด้วยแรงลม

เจดีย์ไป่ถาบนเนินเขา

ใครนะจะห่ามลงไปเดินข้างล่าง

ทะเลสาบน้ำไม่ได้เป็นนำแข็งหมดทั้งผืนนะ

ไฮไลท์ของสวนที่นี่คือเจดีย์ไป่ถาเป็นเจดีย์สีขาวทรงระฆังคว่ำตั้งอยุ่บนเกาะกลางทะเลสาบ ซึ่งกลางเกาะจะเป็นที่ตั้งของวัดหย่งอัน (Yong’an Temple) อันเป็นที่ตั้งของเจดีย์มีความสูง 40 เมตร สร้างขึ้นในรัชสมัยจักรพรรดิจุ่นซือ เนื่องในโอกาสที่องค์ดาไลลามะที่ 5 เสด็จเยือนกรุงปักกิ่งอย่างเป็นทางการด้วย ด้านบนก็เป็นจุดชมวิว และจุดชมพระอาทิตย์ตกที่สวยงามอีกจุดหนึ่งเลย

เจดีย์ไป่ถาอยู่บนเนินเขาต้องเดินขึ้น

เส้นทางเดินระหว่างขึ้นเขาไม่ลาดชัน

ประวัติความเป็นมาของเจดีย์ขาว

เจดีย์ขาวศิลปะแบบทิเบตสูง 40 เมตร

จุดชมวิวบริเวณฐานเจดีย์มองเห็นทะเลสาบด้านล่าง

เสียดายที่วัดหย่งอันปิดลงแล้วเลยต้องเดินชมโดยรอบแทน

เจดีย์ขาวมองจากด้านล่าง

หมดเวลาเดินชมด้านบนก็ได้เวลาเดินเลียบทะเลสาบชมความงามด้านล่างกันบ้าง เมื่อพระอาทิตย์ตกแล้วเลยได้ชมความงามของพระจันทร์ขึ้นบ้างและเป็นวันเพ็ญเต็มดวงอีกด้วยช่างโชคดีจริงๆ เราเก็บภาพพระจันทร์ที่ทะเลสาบอย่างเดียวไม่พอ เราได้เดินออกไปเก็บภาพพระจันทร์สวยๆ กับสมาคมช่างภาพชาวจีนที่ตั้งกล้องขนาดใหญ่อยู่รายรอบคูคลองพระราชวังต้องห้ามอีกด้วย

ตึกยาวสีแดงนี้มีชื่อว่ายี่หลาน

ศิลปะจีนบนตึกยาว

ทางเดินยาวของตึกยาว

ประวัติความเป็นมาของ Yilan Hall

แลเห็นศาลาห้ามังกรอยู่ลิบๆ

ไม่ใช่หน้าท่องเที่ยวคนเลยเดินน้อย

พระอาทิตย์ตกแล้วจ้า

ลานนี้เป็นน้ำแข็งทั้งหมดเลย

พระจันทร์ขึ้นแล้วนะ เต็มดวงด้วยล่ะ

พระอาทิตย์ก็เพิ่งจะตกดินไป

เจดีย์สวยจากมุมประตูทางออก

พระจันทร์ขึ้นได้มุมสวยพอดี

ช่างภาพคนนี้ขี่จักรยานมาเพื่อถ่ายภาพครับ

อยากได้ภาพสวยๆชัดๆต้องมีขาตั้งกล้องแบบเขานะครัช

ถ่ายรูปพระจันทร์จนเพลินลืมเวลาของมื้อเย็นไปเลย ถึงเวลาต้องนั่งรถเมล์กลับไปบริเวณถนนคนเดินเฉียนเหมิน มื้อค่ำได้ซดก๋วยเตี๋ยวน้ำแก้หนาวพร้อมกับแกล้มเยลลี่หนังหมูเย็นเพิ่มไขมันให้ร่างกายอบอุ่นพร้อมเดินสู้ต่อไป มื้อนี้หมดไป 28 หยวนจ้า แถมยังได้เล่นเกมส์ทายสัญชาติกับคนจีนที่นั่งกินอยู่ในร้านอีก เขาสงสัยว่าหน้าตาเราก็ออกจะจีนมาจากมณฑลไหนทำไมถึงพูดจีนไม่ได้ เอาเข้าไปคุณพี่ ทายไปซะจนถึงฟากตะวันตกเลย ต่อไปต้องตอบว่า “ไท่กั๋วเหริน” เป็นคนไทยนะคร้าบ

สารพัดเมนูให้สั่ง พูดจีนไม่ได้ไม่ใช่เรื่องใหญ่เอานิ้วชี้แล้วชูจำนวนเอาเลยจ้า

ไม่พ้นด๋วยเตี๋ยวน้ำเพราะเราอยากกินร้อนๆ

เยลลี่หนังหมูแช่เย็น เห็นโต๊ะข้างๆสั่งมากินแกล้มเบียร์

บริเวณจัตุรัสเทียนอันเหมินยามค่ำคืนสวยงามยังมีนักท่องเที่ยวแวะเวียนเข้ามาถ่ายรูปอยู่ แต่ในส่วนของถนนคนเดินเฉียนเหมินแถวที่พักกลับเงียบเชียบ ร้านค้าเปิดก็จริงแต่คนเดินเข้าไปน้อยมากก็เพราะว่ามันหนาวมากนั่นเอง เราเดินย่อยที่นี่จนถึงสี่ทุ่มแล้วก็กลับที่พักเพื่อนอนเอาแรงพร้อมเที่ยวในวันถัดไป กำแพงเมืองจีนด่านปาต้าหลิงรอเราไปสำรวจอยู่จ้า